Liliowce (Hemerocallis)

 Liliowiec pochodzi głownie z Japonii oraz Chiny. Stanowisko powinno być nasłonecznione lub lekko zacienione. Mogą rosnąć w prawie każdej glebie – dobrze sobie radzą nawet na słabych i suchych. Najlepiej będą rosnąć na glebach lekkich, żyznych i średnio wilgotnych o ph około 6. Są długowieczne (na jednym stanowisku mogą rosnąć przez 20 lat), wytrzymałe, odporna na choroby i szkodniki. Zbyt niskie ph gleby powoduje brunatnienie liści, a nadmiar azotu zgniliznę w postaci czarnych plam. Czasami pąki kwiatowe są atakowane przez larwy Mchówek. Unikajmy częstego przesadzania gdyż czuje się on dobrze w zwartej kępie. Konieczne jest, na wiosnę, oczyszczanie rośliny z zeschniętych liści i pąków kwiatowych. W okresie wegetacji nawozimy preparatami niskoazotowymi do roślin kwitnących. Kwiaty rozwijają się o poranku, a umierają nocą. Niektóre z nich są pachnące (Strawbery Candy, Niger Boy, Chicago Queen, liliowiec cytrynowy), a ich aromat jest szczególnie silny w nocy. Liliowiec możemy rozmnażania o każdej porze roku ale najlepszym okresem jest sierpień - wrzesień. Dzielimy kilku letnie kępy, o średniej wielkości, na mniejsze kawałki. Drugim sposobem rozmnażania jest wysiew nasion jesienią. Często siewki nie dziedziczą cech matczynych ale zdarza się, że są atrakcyjniejsze. Liliowce dormant są mrozoodporne, a półzimnozielone muszą być okrywane grubą warstwą liści.