Co to są cebulki kwiatowe?

 

Sam początek września, kiedy sezon jesienny rozpoczyna się na dobre, jest zdecydowanie najbardziej korzystnym okresem do rozpoczęcia sadzenia różnego rodzaju nowych roślin - głównie pod postacią cebulek kwiatowych. Aby jednak w pełni wykorzystać drzemiący w roślinach potencjał i cieszyć się ich pięknem wraz z nastaniem wiosny, warto wiedzieć, czym tak naprawdę jest cebulka kwiatowa oraz jakie posiada cechy.

 

 

Większość roślin cebulowych pierwotnie wywodzi się z terenów, gdzie panujący klimat nie pozwala na długi okres wegetacji. Są to z reguły tereny cechujące się dużą zmiennością pogody pomiędzy poszczególnymi porami roku - suchy i upalny okres letni, relatywnie chłodna i mokra jesień oraz stosunkowo długie i zazwyczaj mroźne zimy. Jedynie wiosna jest dla roślin wystarczająco przyjazna i umożliwia im pełny rozwój. W ten sposób zdecydowana większość roślin cebulkowych przystosowała się i swój okres wegetacyjny rozpoczyna i kończy właśnie wiosną. Niestety, ta pora roku z reguły trwa dosyć krótko w porównaniu do innych. Rośliny jednak doskonale się do tego przygotowały. W celu przetrwania bardzo długich okresów nieprzyjaznej pogody wykształciły silnie skrócony podziemny pęd - cebulkę, która pełni rolę organu rozwoju, lecz przede wszystkim magazynu. Znajdują się w niej bowiem zarówno związki przyszłych liści, kwiatów oraz substancje zapasowe, umożliwiające roślinie szybkie rozpoczęcie wzrostu i rozwoju w okresie wiosennym. Jest to konieczne ze względu na fakt, iż roślina musi w stosunkowo krótkim czasie, od początku wiosny do rozpoczęcia się lata, wytworzyć część nadziemną, zakwitnąć oraz zgromadzić zapasy pokarmowe na wytworzenie kolejnej nowej części nadziemnej rośliny w przyszłym sezonie.

 

 

W większości przypadków roślin cebulkowych, wbrew pozorom, ich wzrost nie rozpoczyna się z początkiem nastania wiosny, lecz jeszcze późną jesienią i przebiega całkowicie pod powierzchnią ziemi. Jak już wcześniej wspominaliśmy, okres wiosenny jest krótki, a co za tym idzie, roślina ma zbyt mało czasu, aby w pełni mogła się rozwinąć, zakwitnąć i zebrać zapasy. Dobrym przykładem do zobrazowania tego procesu może być znana wszystkim roślina cebulkowa - tulipan. Za przykład posłuży nam tulipan od chwili zakończenia okresu wegetacji i przejścia w stan letniego spoczynku. Budzi się on do życia dopiero późną jesienią - panujące wtedy warunki są dla niego odpowiednie (chłodno i wilgotno). W tym momencie zaczynają wyrastać nowe korzenie oraz pojawiają się pąki, z których w późniejszym okresie wyrośnie część nadziemna rośliny. Tworzeniu się pąków sprzyja niska temperatura, a do ich dalszego pomyślnego rozwoju, związków kwiatu w cebuli niezbędna jest temperatura gleby niższa niż 5°C. Ze względu na ten czynnik, w rejonach gdzie temperatura gleby nie osiąga niższych temperatur, uprawa praktycznie wszystkich odmian roślin cebulowatych nie jest możliwa w naturalny sposób. Okres zimowy cebulka przeczekuje już ukorzeniona i z wykształconymi pąkami. Swój rozwój wznawia dopiero na przełomie lutego i marca, kiedy gleba zaczyna rozmarzać po zimie i osiąga odpowiednią temperaturę. Liście po wydobyciu się z pąków rozwijają się już bardzo szybko, aż w rezultacie roślina zakwita.

 

 

Choć już wielokrotnie pisaliśmy o tym, mimo wszystko profilaktycznie przypominamy o respektowaniu wskazań dla poszczególnych roślin odnośnie ich terminu sadzenia - dzięki temu roślina będzie miała odpowiednio dużo czasu, dodatkowo w odpowiednich warunkach, aby przygotować się do „sprintu” podczas okresu wegetacji. Należy także pamiętać, że rozwój poszczególnych roślin cebulowatych nie jest jednakowy. Odmienne warunki rozwoju od opisanego tulipana występują choćby w przypadku narcyza, który to powinien być zasadzony w pierwszej połowie września ze względu na fakt, iż wymaga on wyższej początkowej temperatury potrzebnej do ukorzenienia się cebulki. Zupełnym ewenementem jest natomiast cebulka lilii, która w przeciwieństwie do innych roślin cebulkowatych nigdy nie przechodzi w stan spoczynku, pomimo iż jej część nadziemna w całości znika. Niedopuszczalne jest zatem jej zasuszenie - oznaczałoby to jej obumarcie.